M13 MGMC
Z Wikipedii
M13 MGMC | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Stany Zjednoczone |
Trakcja | półgasienicowa |
Typ | działo samobieżne |
Załoga | 5 osób |
Dane techniczne | |
Wymiary | |
Długość maks. | 6500 mm |
Szerokość | 1960 mm |
Wysokość | 2200 m |
Prześwit | 285 mm |
Masa | |
Masa własna | 9000 kg |
Osiągi | |
Prędkości maksymalne | |
Na drodze | 72 km/h |
Zdolność pokonywania przeszkód | |
Zasięg | 320 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Strzeleckie | 2 × wielkokalibrowy karabin maszynowy M2 kalibru 12,7 mm (jednostka ognia 5000 nab.) |
Użytkownicy | |
US Army |
M13 MGMC - amerykańskie działo samobieżne zbudowane na podwoziu transportera opancerzonego M3 Half-track. W tylnej części podwozia umieszczono platformę Maxon M33 z dwoma wkm-ami M2. Naprowadzanie broni na cel - ręcznie.
M13 MGMC był używany w trakcie II wojny światowej i wojny koreańskiej zarówno w roli do jakiej były zaprojektowane (obrona przeciwlotnicza) jak i do zwalczania celów naziemnych.
M1 Light Tank • M2 Light Tank • M2 Medium Tank • M3/M5 Stuart • M3 Lee • M4 Sherman • M22 Locust • M24 Chaffee • M26 Pershing • T14/T15
|
|
Inne pojazdy
|
|
Prototypy i pojazdy ekperymentalne
|