Andronik III Paleolog
Z Wikipedii
Andronik III Paleolog (ur. 25 marca ok. 1296 w Konstantynopolu, zm. 15 czerwca 1341 tamże) - cesarz bizantyjski, syn Michała, syna Andronika II. Poróżniony z dziadkiem zbiegł do Adrianopola (obecnie Edirne), żądając samodzielnego państwa w Tracji i Macedonii. Po spełnieniu żądań (1325), wszczął wojnę domową, dzięki której zdobył tron bizantyjski w 1328 roku. Zajął Tesalię i Epir. Nie zdołał jednak powstrzymać Turków w Azji Mniejszej. Andronika można ocenić jako zręcznego dyplomatę, gdyż dzięki zmiennym sojuszom zapewnił spokój wyczerpanemu wojną Bizancjum.
W 1318 ożenił się z Adelajdą Brunszwicką, córką Henryka I, księcia Brunswick-Grubenhagen. Adelajda zmarła w 1324. Para miała syna, który zmarł krótko po narodzinach w 1321. W 1326 Andronik ożenił się z Anną Sabaudzką (1306-1365), córką Amadeusza V Wielkiego i jego drugiej żony - Marii Brabanckiej. Para miała kilkoro dzieci, w tym:
- Jana V Paleologa,
- Michała Paleologa,
- Marię (nazwaną potem Ireną), żonę Michała Asena I, cara Bułgarii,
- Irenę (nazwaną potem Marią), żonę Franciszka I z Lesbos.
Poprzednik Andronik II Paleolog |
![]() |
Cesarz bizantyjski 1328 - 1341 |
![]() |
Następca Jan V Paleolog |