Leon III Izauryjczyk
Z Wikipedii
Leon III Izauryjczyk (gr. Λέων Γ' ο Ίσαυρος, ok. 680 - 18 czerwca 741), cesarz bizantyjski od 717 do śmierci, pierwszy władca z dynastii izauryjskiej. Jako dziecko mieszkał wraz z rodzicami, wieśniakami, w Syrii północnej, jednak za sprawą migracji ludności, zarządzonej przez Justyniana II przenióśł się wraz z rodzicami do Tracji, gdzie zaciągnął się do wojska. Wykazał się w czasie wyprawy na Kaukaz.
Z pomocą bułgarskich wojsk chana Terweła odparł Arabów oblegających Konstantynopol na przełomie 717 i 718 r. Wyprowadził cesarstwo z długotrwałego kryzysu umacniając władzę cesarską i wprowadzając szereg reform wojskowych i politycznych. W 726 r. wydał Eklogę, będącą kolejną po dokonanej w VI w. przez Justyniana Wielkiego kodyfikacją prawa bizantyjskiego. Najogólniej rzecz biorąc była to modyfikacja dotychczasowych praw w duchu chrześcijańskim. Ekloga wprowadzała np. pełną równość kobiety i mężczyzny wobec prawa, co było dość istotną zmianą w stosunku do zasad obowiązujących w prawodawstwie skodyfikowanym przez Justyniana, gdzie różne były prawa kobiet i mężczyzn jeśli chodzi np. o dziedziczenie.
W 726 r. Leon wystąpił przeciwko kultowi ikon, rozpoczynając długi okres ikonoklazmu. W 740 r. we Frygii rozbił wojska arabskie.
Poprzednik Teodozjusz III |
![]() |
Cesarz bizantyjski 717 - 741 |
![]() |
Następca Konstantyn V Kopronim |