Maurycjusz (cesarz bizantyjski)
Z Wikipedii
Maurycjusz (Flavius Mauricius Tiberius Augustus) (ur. 539, zm. 27 listopada 602) - cesarz bizantyjski w latach 582-602, ostatni przedstawiciel dynastii Justyna. Rodzina władcy pochodziła z Kapadocji - Maurycjusz był mocno związany ze swym ojcem Pawłem. Żona Konstantyna urodziła cesarzowi pięciu synów i cztery córki. Był faworytem poprzedniego władcy, Tyberiusza. W 578 pełniąc jeszcze funkcję komesa straży przybocznej, zdołał pokonać Persów. Chory Tyberiusz uczynił go cezarem i zaręczył ze swą córką Konstantyną, a po jego śmierci Maurycjusz został cesarzem.
Władca uzyskał pomoc króla Franków Childeberta przeciwko Longobardom w Italii. Utworzył Egzarchat Rawenny, powierzając Smaragdusowi pełnię władzy nad bizantyjskimi posiadłościami na Półwyspie Apenińskim. Kartagina stała się siedzibą utworzonego egzarchatu afrykańskiego. Maurycjusz pozwolił na używanie przez patriarchę Konstantynopola tytułu patriarchy ekumenicznego (oikoumenes). Przeciwko temu zaprotestował papież Grzegorz I Wielki, przybierając tytuł Servus servorum Dei ("sługa sług Bożych").
W 586 szwagier cesarza, Filipikos, pokonał Persów w Armenii. Obniżono jednak żołd o 1/4, co doprowadziło do buntu armii i obrania na cesarza Germanosa - komendanta wojsk w Fenicji Libańskiej. W 590 armia, dzięki interwencji patriarchy Antiochii, ponownie uznała Maurycjusza za władcę. Germanosa ułaskawiono. Tymczasem jeden z perskich satrapów Bahram Czobin zabił szacha Hormizdasa, a jego syn Chosroes zbiegł do Bizancjum. Mimo sprzeciwu senatu, cesarz wsparł syna zamordowanego sasanidzkiego monarchy (Bizantyjczycy pod wodzą Kommentiolusa zwyciężyli Bahrama pod Nisibis) i osadził Chosroesa II na tronie w Seleucji-Ktezyfoncie, w zamian za pomoc uzyskując znaczną część Armenii (po jezioro Wan).
Rozpoczęto następnie wojnę z Awarami, jednak ci oblegli stolicę w roku 600 i trzeba było wypłacić im 100 tysięcy sztuk złota. W 602 roku Maurycjusz wydał wojskom rozkaz przezimowania po drugiej stronie Dunaju. Doszło do buntu podoficera Fokasa, który zajął stolicę. Cesarz wysłał syna Teodozjusza z listami do Chosroesa II. Niestety chłopiec nieopatrznie zawrócił z drogi i został zabity. Fokas kazał zabić synów cesarza na jego oczach, następnie zamordowano Maurycjusza, jego żonę i córki zamknięto w klasztorze, a później także zabito. Papież Grzegorz Wielki dowiedziawszy się o tragedii, która rozegrała się w Konstantynopolu, wysłał Fokasowi list gratulacyjny. Wkrótce jako mściciel Maurycjusza wystąpił Chosroes II, rozpoczynając 20-letnie wojenne zmagania Bizancjum i Persji.
Maurycjuszowi przypisuje się autorstwo traktatu wojskowego Strategikon.
| Poprzednik Tyberiusz II Konstantyn |
 |
Cesarz bizantyjski 582 - 602 |
|
Następca Fokas |
