EU11
Z Wikipedii
| EU11 | |
 Lokomotywa E405.032 kolei włoskich |
|
| Producent | Adtranz-Pafawag  |
| Lata budowy | 1998-2002 |
| Układ osi | Bo'Bo' |
| Masa służbowa | 82 tony |
| Długość ze zderzakami | 19400 mm |
| Szerokość | 2950 mm |
| Średnica kół | 1100 mm |
| Liczba silników | 4 |
| Typ silników trakcyjnych | ASIA7065 |
| Moc ciągła | 6000 kW |
| Maksymalna siła pociągowa | 280 kN |
| Stosunek przekładni | 1:3,65 |
| Prędkość konstrukcyjna | 220 km/h |
EU11 (oznaczenie fabryczne 113E) - zamówiona przez PKP w 1996 seria 42 lokomotyw elektrycznych produkcji zakładów Adtranz-Pafawag we Wrocławiu, która jednak z powodów finansowych nigdy nie została odebrana przez zamawiającego. Ostatecznie lokomotywy te zostały zakupione przez włoskie linie Ferrovie dello Stato i eksploatowane są tam pod oznaczeniem E405.
Spis treści |
[edytuj] Konstrukcja
Lokomotywa uniwersalna 113E przeznaczona jest do prowadzenia pociągów pasażerskich o masie 600 ton z prędkością maksymalną 200 km/h lub 800 ton z prędkością 160 km/h, a także towarowych o masie 1200 ton z prędkością 140 km/h lub 2200 ton z prędkością 100 km/h. Elektrowóz jest jednosystemowym (napięcie sieci 3000 V) pojazdem dwukabinowym o samonośnej, spawanej konstrukcji modułowej wykonanej ze stali węglowej. Wszystkie urządzenia wysokiego napięcia i elektroniki są zgrupowane w przedziale maszynowym, pośrodku którego znajduje się przejście. Elektrowóz wyposażono w asynchroniczne silniki trójfazowe sterowane tyrystorowo oraz hamulce elektrodynamiczne. Lokomotywa diagnozowana jest przez komputer, a w kabinie maszynisty zamiast nastawnika zabudowano komputerowy joystick, klimatyzację i monitor zastępujący kontrolki. W celu zwiększenia bezpieczeństwa na wysokości stanowisk maszynisty wbudowano belki pochłaniające energię w przypadku zderzenia. Zastosowano również w nich hamowanie elektrodynamiczne.
[edytuj] Eksploatacja
[edytuj] W Polsce
Zamówione przez PKP lokomotywy (prócz EU11 zamówiono także dwusystemowe EU43) miały być eksploatowane na trasie Warszawa-Berlin oraz na CMK. Trudności finansowe zamawiającego spowodowały odstąpienie od kupna i ostatecznie wszystkie egzemplarze zakupiły państowe koleje włoskie. Elektrowozy, mimo że nigdy nie były własnością PKP, podczas pobytu w Polsce posiadały malowanie z logo spółki oraz oznaczeniem stosowanym przez przewoźnika. W ramach testów kursowały (wraz z dodatkową lokomotywą) jako pociągi pospieszne oraz na CMK, gdzie przechodziły testy prędkościowe. Lokomotywy te przechodziły także próby na torze doświadczalnym w Żmigrodzie.
[edytuj] We Włoszech
We Włoszech lokomotywy otrzymały nowe malowanie oraz oznaczenie E405. Obniżono także prędkość maksymalną do 140 km/h. Elektrowozy tego typu rozpoczęły pracę w maju 2003 i stacjonują w lokomotywowniach w Mediolanie, Weronie i Udine, a stosowane są do prowadzenia szybkich pociągów towarowych o masie do 1300 ton.
