Pt31
Z Wikipedii
| Pt31 | |
 Pt31-64 w Chabówce |
|
| Producent | Fablok  |
| Lata budowy | 1932 - 1940 |
| Układ osi | 1D1 |
| Masa służbowa | 106,2 t |
| Masa pustego parowozu | 97,7 t |
| Długość z tendrem | 23 900 mm |
| Rozstaw osi skrajnych | 12 220 mm |
| Moc znamionowa | 1472 kW |
| Maksymalna siła pociągowa | 135 kN |
| Prędkość maksymalna | 110 km/h |
| Typ tendra | 32D29 |
| Ciśnienie w kotle | 15 at |
| Powierzchnia ogrzewalna kotła | 239 m² |
| Powierzchnia przegrzewacza | 90,2 m² |
| Powierzchnia rusztu | 4,5 m² |
| Średnica cylindra | 650 mm |
| Skok tłoka | 700 mm |
| Średnica kół napędnych | 1 850 mm |
| Średnica kół tocznych | przód: 1 000 mm tył: 1 200 mm |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Pt31 – polski parowóz konstrukcji inż. Kazimierza Zembrzuskiego produkowany w latach 1932-1940. Prędkość maksymalna jaką osiąga parowóz wynosi 110 km/godz. Zapas wody wynosi 32m3, a węgla 10 t.
Pierwsze 3 parowozy pasażerskie Pt31 wyjechały z fabryki w 1932 roku. Do II wojny światowej wyprodukowano 98 parowozów, w czasie okupacji niemieckiej kolejne 12 sztuk. Prowadziły one cięższe pociągi pospieszne o masie do 650 ton i cieszyły się dobrą opinią. Ostatni egzemplarz został wycofany z PKP w 1979 roku.
Obecnie egzemplarz Pt31-64 znajduje się w skansenie kolejowym w Chabówce. Kolejny egzemplarz Pt32-49 jest w skansenie w Jaworzynie Śląskiej (Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa)
