216 Pułk Piechoty (II RP)
Z Wikipedii
216 Pułk Piechoty (Rezerwowy) [1] – dyspozycyjne dowództwo pułku piechoty Wojska Polskiego w 1939.
W zmianach do planu mobilizacyjnego „W” na rok 1939 [2] ujęto sformowanie w Tarnopolu (OK Nr VI), w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem czerwonym, [3] dyspozycyjnego dowództwa pułku piechoty bez pododdziałów specjalnych,[4] tylko z plutonem łączności i zredukowanymi organami zaopatrzenia. Jednostką mobilizującą został 54 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych (12 DP) również należący do "grupy czerwonej".
Do formowania oddziału przystąpiono wieczorem 27 sierpnia 1939. Mobilizację zakończono 29 sierpnia. Dowództwo pułku podporządkowano gen. dyw. Kazimierzowi Fabrycemu, dowódcy Armii "Karpaty" za pośrednictwem gen. bryg. Władysława Langnera, dowódcy Odcinka "Węgry". [5] Dowództwo pułku zostało przeniesione do Starego Sambora z zadaniem dozorowania granicy z Węgrami na południe od m. Turka, obsadzając wzgórza na południe od Boryni i zamykając drogi wychodzące z Sianek i Wysocka Wyżnego. Od 14 września dowództwo pułku podlegało dowódcy Grupy "Stryj", gen. bryg. Stefanowi Dembińskiemu. Rano 19 września pułk razem z 3 Brygadą Górską przekroczył granicę węgierską na Przełęczy Użockiej.
[edytuj] Obsada personalna Dowództwa 216 pp (rez.) i przydzielonych pododdziałów
- Dowództwo 216 pp (rez.)
- dowódca pułku - ppłk Zygmunt Semerga [6]
- naczelny lekarz pułku - ppor. rez. lek. med. Jan Tołwiński
- Batalion ON "Turka"
- dowódca batalionu - mjr Stefan Chaszczyński
- 1 Kompania KOP "Sianki" [7]
- dowódca kompanii - kpt. Tadeusz Piątkowski
- dowódca 1 plutonu - por. Tadeusz Jaworski
- Oddział Przysposobienia Wojskowego i Związku Strzeleckiego
- dowódca - NN
[edytuj] Źródło:
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3, s. 18, 218, 223,
- Ryszard Dalecki, Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 r., Rzeszów 1989, wyd. II, ISBN 83-03-02830-8, s. 32, 33, 47, 389, 169, 170, 171, 210, 239,
- Rocznik Oficerski 1932, s. 33, 582,
Przypisy
- ↑ Skrót - 216 pp (rez.)
- ↑ Nowe studium planu mobilizacyjnego "W" pod nazwą "W1" weszło w zycie 15 maja 1939 r.
- ↑ Jednostki oznaczone kolorem czerwonym przeznaczone były do osłony granicy wschodniej.
- ↑ Pododdziały specjalne pułku piechoty na stopie wojennej: kompania zwiadowców, kompania przeciwpancerna, pluton pionierów, pluton artylerii piechoty,pluton przeciwgazowy.
- ↑ Gen. bryg. Władysław Langner obowiązki dowódcy Odcinka "Węgry" dzielił z obowiązkami dowódcy OK Nr VI.
- ↑ Zygmunt Semerga, ur. 04.03.1896 r., major ze starszeństwem z 01.01.1928 r., w 1932 w 54 pp SK, odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
- ↑ 1 Kompania KOP "Sianki" była pododdziałem Batalionu KOP "Skole" (1 Pułk Piechoty KOP "Karpaty").
Centrum Wyszkolenia Piechoty • Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych * Szkoła Podchorążych Piechoty
Dywizje piechoty: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21G • 22G • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • 28 • 29 • 30
Rezerwowe dywizje piechoty: 33 • 35 • 36 • 38 • 39 • 41 • 44 • 45 • 50 • 55 • 60
Pułki piechoty: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21 • 22 • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • 28 • 29 • 30 • 31 • 32 • 33 • 34 • 35 • 36 • 37 • 38 • 39 • 40 • 41 • 42 • 43 • 44 • 45 • 46 • 47 • 48 • 49 • 50 • 51 • 52 • 53 • 54 • 55 • 56 • 57 • 58 • 59 • 60 • 61 • 62 • 63 • 64 • 65 • 66 • 67 • 68 • 69 • 70 • 71 • 72 • 73 • 74 • 75 • 76 • 77 • 78 • 79 • 80 • 81 • 82 • 83 • 84 • 85 • 86 • 1 psph • 2 psph • 3 psph • 4 psph • 5 psph • 6 psph
Rezerwowe pułki piechoty: 93 • 94 • 95 • 96 • 97 • 98 • 114 • 115 • 116 • 133 • 134 • 135 • 144 • 145 • 146 • 154 • 155 • 156 • 159 • 163 • 164 • 165 • 178 • 179 • 180 • 182 • 183 • 184 • 201 • 202 • 203 • 204 • 205 • 206 • 207 • 208 • 209 • 216
