4 Pułk Strzelców Podhalańskich
Z Wikipedii
4 Pułk Strzelców Podhalańskich – polska jednostka wojskowa okresu międzywojennego.
Pułk stacjonował w Cieszynie.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pułk został zorganizowany w styczniu 1919 w obozie La Mandria di Chivosso we Włoszech w kwietniu w rejonie Lure wszedł w skład Błękitnej Armii gen. Hallera. Początkowo nosił imię Zawiszy Czarnego. Pierwszym dowódcą został porucznik Koncki. W kwietniu 1919 roku pułk wcielono do francuskiej dywizji piechoty.
Po powrocie do Polski w dniu 1 marca 1920 otrzymał nazwę 4 Pułk Strzelców Podhalańskich.
Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920. Uczestniczył w bitwach m.in. pod Szelechowem (27 marca 1920), Wołkowińcem-Barem (26 kwietnia 1920), Indurą (24 września 1920) i Obuchowem (26 września 1920).
Od listopada 1920 garnizonem pułku był Cieszyn. 5 października 1924 uroczyście wręczono pułkowi sztandar ufundowany przez mieszkańców powiatu cieszyńskiego.
W 1939 w czasie kampanii wrześniowej walczył w składzie 21 Dywizji Piechoty Górskiej.
W dniu 1 września 1939 prowadził ciężkie walki w rejonie Cieszyna i Bielska. W dniu 3 września toczy walki w rejonie Kalwarii Zebrzydowskiej. W dniu 6 września odpierał atak niemieckich czołgów pod Grodkowicami a częścią sił bronił Bochni.
Od 8 września w odwrocie na linię Sanu, gdzie w dniach 10–11 września bronił linii tej rzeki w rejonie Leżajska i Krzeszowa. Następnie wycofuje się w kierunku południowo–wschodnim. W dniu 15 września walczył pod Duchowem, a następnego dnia został częściowo rozbity po ciężkich walkach w rejonie Dzikowa Nowego. Część żołnierzy pułku dostało się do niewoli, pozostali pododdziałami weszli w skład innych jednostek walczących na tym terenie. Dzień 16 września 1939 był ostatnim dniem istnienia 4 Pułku Strzelców Podhalańskich.
Obecnie w Cieszynie mozna zwiedzać muzeum poświęcone 4. Pułkowi Strzelców Podhalańskich
[edytuj] Dowódcy
- 1922-1925 Eugeniusz Witwicki
- 1937-1939 ppłk dypl. Bronisław Warzybok
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Zobacz też:
Centrum Wyszkolenia Piechoty • Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych * Szkoła Podchorążych Piechoty
Dywizje piechoty: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21G • 22G • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • 28 • 29 • 30
Rezerwowe dywizje piechoty: 33 • 35 • 36 • 38 • 39 • 41 • 44 • 45 • 50 • 55 • 60
Pułki piechoty: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15 • 16 • 17 • 18 • 19 • 20 • 21 • 22 • 23 • 24 • 25 • 26 • 27 • 28 • 29 • 30 • 31 • 32 • 33 • 34 • 35 • 36 • 37 • 38 • 39 • 40 • 41 • 42 • 43 • 44 • 45 • 46 • 47 • 48 • 49 • 50 • 51 • 52 • 53 • 54 • 55 • 56 • 57 • 58 • 59 • 60 • 61 • 62 • 63 • 64 • 65 • 66 • 67 • 68 • 69 • 70 • 71 • 72 • 73 • 74 • 75 • 76 • 77 • 78 • 79 • 80 • 81 • 82 • 83 • 84 • 85 • 86 • 1 psph • 2 psph • 3 psph • 4 psph • 5 psph • 6 psph
Rezerwowe pułki piechoty: 93 • 94 • 95 • 96 • 97 • 98 • 114 • 115 • 116 • 133 • 134 • 135 • 144 • 145 • 146 • 154 • 155 • 156 • 159 • 163 • 164 • 165 • 178 • 179 • 180 • 182 • 183 • 184 • 201 • 202 • 203 • 204 • 205 • 206 • 207 • 208 • 209 • 216
kb wz. 98/kb wz. 98a • kbk wz. 29 • Vis wz. 35 • pm Mors • kbsp wz. 38M
ckm wz. 30 • rkm wz. 1928 • kb ppanc wz. 35 • wkm wz. 38FK • granatnik wz. 1936
[edytuj] Bibliografia
- Stawowy Karol, Z ziemi włoskiej do polskiej, "Kalendarz Cieszyński 1988", Cieszyn 1987, s. 61-65.